Ben olunca biz, ikimiz,
susar dilimiz, konuşur gözlerimiz,
çarpar yüreklerimiz, kaybolur gölgemiz.
Biz, ikimiz, uyanmamayı dileriz.
Ve sanırız ki sonsuza değiniz.
Ama biz olunca ben;
Sönen bir karadelik gibi,
çekirdeğimize çökeriz.
Kayıt Tarihi : 20.11.2022 05:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!