Şimdi sen, ben, ikimiz,
Olanca hatıralarımızı sırtlayıp,
Çıkıp gitsek habersiz,
Yalansız diyarlara doğru.
Dağları denizleri geçsek,
Mis gibi çam kokan dağları,
Yolda yaban keçilerine rastlasak,
Ya da sokak köpeklerine,
Bazen onlar bizi, bazen biz onları kovalasak,
Sonra yağmur yağsa ansızın,
Dizlerimize kadar çamura bulansak,
Akşamüstleri üşüsek, yeni günle ısınsak,
Yorulana kadar koşup çeşme başlarında otursak,
Kuzukulağı toplayıp karnımızı doyursak.
Eşlik etsek şarkılarına peygamber çiçeklerinin,
Azığımızdan arta kalanları karıncalara ufalasak.
Çıkarıp ayakkabılarımızı toza toprağa bassak,
Meşe gölgelerinde öğle uykusuna dalsak,
Geceleyin yıldızları sayıp,
Gündüzleri renkli çakıl taşı toplasak,
Ve bir ömrü böyle, hep böyle tüketsek.
26.01.2021 Kırıkkale
Fatih ErbaşKayıt Tarihi : 26.1.2021 13:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!