Ayın çığlığından sızan bir gece
Hüküm sürüyor karanlık olur olmaz,
Bir ışık, bir uğultu, sesi kısılıyor kalbimin
Çıkmaz sokaklara doğru yürüyorum.
Her bitmeyen yol, yıkılan hayallerimi sunuyor bana
Gece çok karanlık,
Ve benim için ille de sen.
Sessizlik ne kadar kapsıyor mutluluğu
Ya da mutluluk?
Sensizlik eski tadında değil,
Her gün biraz daha alışıyorum, yeniyorum adı çıkmışları..
Gece çok karanlık,
Köşede bir çocuk gördüm,
Mutsuzluğu ile mutlu olan,
Bunu sadece bir kişiye anlatan, yani kalbine.
Sözüm geçmez Karamürsel sokaklarında,
Tek bir kalıntısı yok, oradan oraya yaşam.
Diyorum yine,
Gece çok karanlık,
Ve benim için ille de sen..
Kayıt Tarihi : 19.7.2025 20:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!