İkili İkilemler... Şiiri - Tülin Açıktepe

Vücudumun vaziyet planı çıkarılsa,
Sağlam kalan bir tek yerimin bile olmadığına eminim.
Binlerce hançer ve küçük çakı izleri,
Tokat ve yumrukların ruhsal yaraları.
İnanmıyorum,
İnsan denen varlığın,
Dünyaya ardı ardına acı ve işkence çekmek için geldiğine.
Herkes değil tabîki iki türlü yaradılış var yeryüzünde
Biri, usta bir heykeltıraşın ellerinde canlanırken,
Diğeri beceriksiz bir salağın övündüğü yapıt gibi,
Mesut ve Hüsranın dramatik aşkı işte.
Bunun yanında, birde ikilemcilik günahtır,
Haykırışı yapışır orta kulağın içine.
Eyer böyleyse,
Dikenli tellerle çevriliyse bu ses tınısı,
Gök yüzünde ve yedi kat üzerinde bu kanundan eser yoksa,
Islak yüzü ne yapmalı ki?
Güneş ile ay, İblis ile Tanrı varken,
Nasıl görselime yalan derim ki
İnkar mı etmeliyim, ellerimle kavradığım güneşi,
Karanlıkta gizlice koynuma aldığım ayı
İrili ufaklı binlerce gökyüzünün pırlantasını,
Küfür ettiğim şeytan ile taptığım Tanrı,
Arasındaki ikilemi yok mu sayayım yani
Deki dilediğince yalan / günah / yanlış
Bende haykırıyorum sana üç defa,
Vardı / Var / Var olacak,
İşte asi kız senle ben gibi,
Ben yabanın gülüyüm,
Sense bir bahçe çiçeği.