İkili Şiiri - Sedat Demirkaya

“Sevinin elinde su gibi ince,
Bir akşamdı mavi. Uzanıyorduk,
Serin yataklarında yanyana,
Geceyle gündüz arasında işlek,
Gidiş gelişine düşüncenin.”

Şair, sevgiliyle bir akdeniz akşamı yaşamaktadır. Su gibi, berrak mavi bir akşamdır bu. Zihinsel çağrışımlar onu çok eski dönemlere, Homeros çağına götürmektedir.

“Bir kuyudan çekiyorduk yavaşça
Sonra hızlı, bir eski gökyüzünü,
Homeros'un uykusuz bilinci, çiğ
Aydınlık. Suları akan bir balık
Gibi çıkarıyorduk denizlerden.”
Tarih, o an bir kuyudur, geçmişin derinliğine ulaşan. Sonra gökyüzüne baktıkça mitolojik çağların hayalleri canlanır bilincinde. Biraz basit, biraz ilkel ama hep geleceğe ve insane dönük. Şair, sever bu gerçekliği.
geçmişin derinliklerine yapılan bu zihinsel yolculuktan
sıyrılıp bugüne gelmek, denizden çıkan balıkların gün
yüzüne, bugüne ulaşması gibidir. Yorucu, canlı…

“Bir yağmur arasız yağardı, çamur
Basardı sokaklarımızı. Yasa,
Bir parıltıyı üretmek olmalı
Ondan. Altın damarını bulmak.işlemek bir sıcak tezgâhta. “

Şair, o çağlarda yaşar bulur kendini. Homeros’un dostu ve çağdaşıdır. Sokaklar çamurludur. Bu basit gerçekliğin içinde o, umutlu bir geleceğe güzellik üretme çabasındadır. Şiirin altın damarını bulup sıcacık ve ışıltılı bir bağ kurmak ister geleceğe. Homeros’la özdeşleşir, şiirin tezgahında…

“Yalnız ve kalabalık. Birdenbire,
Şaşmaz bir düzendi dağınıklık.
Bir avucumda bir kuş ötüyordu,
Avcısı gecenin, çığlık çığlığa,
Konuyordu onun, öbür avucuna.”

Hayat, kalabalığın içinde yalnızlığı yaşamaktır şair için. Hayat, düzensizliğin içinde bir düzen kurmaktır. Şiir de öyle değil midir, zaten? Şair, bugüne taşır kendini. Bu, şairin ayrıcalığıdır. Geçmişe, geleceğe uzanabilir o. Şimdi sevgiliyledir yine işte. Yüreği avucundadır. Şiir, bir gönül avcısıdır şimdi, bir elden diğerine geçen.

***

Şiirde nazım birimi olarak beşlik bentler kullanılmıştır. Hayatta olduğu gibi şair de düzensizlikten yeni bir düzen kurma, bir başka boyutta yeni bir gerçeklik yakalama peşindedir. “Uzanıyorduk, çiğ, aydınlık, yasa, ondan, birdenbire…” dizede söyleyiş bütünlüğünü bozan, okuru şaşırtan kullanımlar-dır. Şiirin dokusundaki öz ve biçim uyumu aruzdan, heceden farklılaşmanın ötesinde serbet şiirde yeni bir söyleyiş yakalamaktadır. Şaire özgü bir ustalık şiirde kendini hissettirmektedir.
Neler oluşturmaktadır “İkili”yi? Şair ve sevgili, şair ve dostu da olabilir pekala. Diğer yandan şair ve Homeros… Bir başka açıdan “geçmiş ve bugün”…Çamur ve geleceğin parıltısı… yalnızlık ve kalabalık…Şiirin adı da bu gerçekliğe denk düşüyor. Bir tane de biz eklemiş oluyoruz: şiir ve yorumu.

Sabahattin Kudret AKSAL …/… Sedat DEMİRKAYA

.

.

.