Bulanık bir su gibi gülüşü
Ne zaman ki neşesi dibe çöküyor
Çatık kaşları beliriyor
Yüzünün duruluğunda
O ise daha çocuk sayılır
Kadınlığını kuluçkaya yatırmış
Okul giysilerinin
Kuaförsüz saçlarının altında
Mutlaka çok neşeli bir çocuktu bir zamanlar
Yerinde duramayan kahkahaları
Yiğit bir nefer gibi
En önde dalmış olmalıydı ömrüne
O artık herşeyi biliyor olmalı
Kadına ve erkeğe ait
Susması uzun uzun bundan
Arzularıdır
Her baktığında aynaya
Gözlerini gözlerinden kaçıran
Hala yüzünde o eski katılmalarından dinme bir gülümseme
Park edeceği can sıkıntısını arıyor
Daha düşüneceği çok şey var
Yalnız kalıp yüzünü arındırması lazım
Kırışıklarından
O daima bir yana bakınıyor meraktan
Ne zaman önüne dönse
Yalnızlığı
Biliyor
26.04.2010
Ahmet Baris AyKayıt Tarihi : 27.6.2010 08:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!