Ikileme Şiiri - Adnan Cano

İKİLEME

Alem alemlere dalmış
Dünya uğursuza kalmış
Su donar ateş yakarmış
Yana yana öğrendim ben

Gonca gonca kelamına
Seherde her satırına
Bülbül olup daldan dala
Kona kona öğrendim ben

Natenezzül coka aza
Tutuldum yazın ayaza
Kafamı olur olmaza
Yora yora öğrendim ben

Kovalar gece gündüzü
Hükümdar söyler son sözü
Dönermiş meğer yeryüzü
Dura dura öğrendim ben

Sildim icerimden pası
Kırma gönül denen tası
Yokmuş yapacak ustası
Kıra kıra öğrendim ben

Kabrimi kazan küreği
Etmem bahane feleği
Namaz ki dinin direği
Kıla kıla öğrendim ben

Ne ölüyüm ne de diri
Gelen aratır gideni
Kaybedip bendeki beni
Bula bula öğrendim ben

Ayırmadan saman sapı
Gönül esrarengiz yapı
Açılmazmış hemen kapı
Kala kala öğrendim ben

Akıl bakmaz imiş yaşa
Ela gözlü kalem kaşa
Tevbe edip ta en başa
Döne döne öğrendim ben

İcerimde ateş nemrut
Serin olsun diye emret
Yüce Mevlam beni affet
Söne söne öğrendim ben