aldım çehren gibi içime işleyen sözlerini
kağıtta kalemin bıraktığı izden
kokladım ellerin diye
resimlerinle yaşadım ben
Bir gün kapımı çalarsın diye
şimdi kalan uykularımı yakıyorum
meydana çıkıyorum
daha bir meydana
aşkınla hiçbiryerde sığmayan yüreğime
ayrı düşmeyi anlatıyorum
gözlerin gözlerimi kör etsin ki sevgili
saçların boğazıma dolansın ki
aşk beni aldı
ben yok oldum ellerinde onun
ne aldım ne kaldı geriye
kağıtlar uçuştu geceyarıları
aklım terketti beni
ellerim isyan etti bana
gözlerim gözlerimi kovdu
aldım çehren gibi içime işleyen sözlerini
kağıtta kalemin bıraktığı izden
yumdum gözlerimi
varlığın varlığımı yok etsin ki sevgilim
beni aşk aldı
soluğum onundur artık
kokum
onun kokusu
senin kokun...
13 OCAK 2010 ÇARŞAMBA
Tuğrul ŞenolKayıt Tarihi : 13.2.2021 10:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!