Zurnanın peşreve nefreti kadim.
Son delikteki yamukluğun
Bunda bir dahli olduğu
söylenemez.
Dahası
Zurna sıkışıp zırtladığında,
Suç yine son deliğe yüklenmekte.
Oysa zurna tersten çalınsa,
Son delik baş olur...
Dış kapının mandalındaki hüzün,
Bence yapay;
Nice babalar onunla
Ne başları yardılar.
Dış kapının mandalını dışlamak
Aymazlıktır...
Zırvanın tevil ile anlaşması,
Minarenin kılıfıyla yakından ilgilidir.
Üst kurulda bu sorunlar çözüldü:
-umumi istek üzerine-
Mızrağın çuvalla didişmesi de
Tatlıya bağlandı.
Oh be;
Gündemin son maddesine gelindi:
-Samanlıktaki iğne nasıl bulunacak? !
-Kolay; bir sürü sığırı
Samanlığa salarız...
Kayıt Tarihi : 20.11.2010 13:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazım Yeri: Ankara Yazım Süreci: Bir hafta Süreç Bitim Tarihi: 20.11.2010
Tebrikler...
Bahattin Karagöz
TÜM YORUMLAR (2)