İte çakala uyma derdi babam
yeni yetme dönemlerimde.
Şaşırırdım ben de,
yaşadığım yer şehir,
ne arar burada it, çakal diye.
Varmış, büyüyünce gördüm onları,
hem de sürüsüyle.
O zaman anladığımdan tek farkı,
bunlar iki ayaklısı.
Yermek için yazmadım bu şiiri,
sakın yanlış anlamayın ha! ..
Acıdığım için yazdım hallerine.
Dua ediyorum Allah’a onlar için de.
Bu ikilemden kurtar onları ya Rab’bim,
ya sevgi ver yüreklerine,
ya da iki ayak daha ver diye.
30. 6. 2000
Abdurrahman ÖzdemirKayıt Tarihi : 7.12.2006 11:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

tebrikler
saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)