Mutluluğu ararken, umut bağlarsın ya hüzne,
İndirirsin sevgiyi doruktan, can çekişir yerde,
İçin burkulur; umursamaz görünürsün çevrene,
Yaşanan ikilemdir; anlatamazsın kendine bile.
Çekersin ya karanlığı yorgan gibi üstüne,
Aydınlığa kaymak ister, dönersin güneşe,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
