Acının en tatlısıydın, en güzeli...
Gitsem eksilecektin,
Kalsam ben tükenirdim.
Ne gitmeye yüreğim vardı,
Ne kalmaya cesaretim.
"Korkma" dedim kendime,
Her şey gibi bu da geçecek…
Ve öyle de oldu.
Sen gittin.
Bitti.
Ve ben sensiz kaldım,
Öksüz kaldım, dostsuz, susuz, köksüz kaldım.
Şimdi ne adını anabiliyorum,
Ne unutmanın derinliğinde kaybolabiliyorum.
Ne seni sevebiliyorum,
Ne de senden başkasını…
Ayşe Günay Taşdemir
12 Şubat 2025
Ankara
Kayıt Tarihi : 17.2.2025 14:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!