İkilem Şiiri - Reyhan Aydın

Vur başını, satır satır pişmanlıklara,
Dönerken kadim yanlışlarına.
Dön, mana da fakir yollarına.
Git!

Yum gözünü! Sanrılaş dilimde,
Töresi bozulmaz yüreğimin.
Lirik bir feryatsın, girdaplarımda.
Boğul!

Kork! Hakikatinden izlerimin,
Yoksulluğuna ağla, bakışlarının
Kurur köklerin, cıplak ruhun.
Yit!

Yenil! Kul olduğun makamına,
Kavuğunun gaflet yolcusu,
Bakirliği bende kalan, vesikalı baharlar sahibi
Düş!

İnkar et! Yasakla şehirlerini aşka
Sana dair, kalansızlığınla.
Fakir gönlüne, sabrım ateşte.
Yan!

Ağla! Son sebebi olmadın gözyaşlarımın
Şakaklarındaki her bir ak’tır kefaretim
Zehri kalbime bulaştıran, sen
Ben ol!