İkilem Şiiri - Maruf Özülkü

Avcı bitkin düşer avdan kötekten
Kedi aç kalmasın, kuş yem olmasın
Yumurta çekilir bir bir etekten
Tavuğa kuluçka elem olmasın

İçi ifsat olur görse kümesi
Her tavrında saklı bir ceremesi
Aldatmasın sizi “tokum” demesi
Tilkinin hilesi eylem olmasın

Geceler uzundur sabaha kadar
Sabah başlayınca karanlık batar
Derya sahil gözler pusuya yatar
Timsah gözünde yaş fitnem olmasın

Zirveler sislidir alış dumana
Boşuna arama başka bir mana
Destursuz girilmez koca ormana
Ayı oynamasın deprem olmasın

Hicran ateşini maşuka pay et
Kabul etse alsın her nefes diyet
Canımız canana olsun afiyet
Yılan zehretmesin merhem olmasın

İnat mıdır sende nükseden murat
Günde beş kez nefse şamarı vur at
Ne ben Köroğlu’yum ne de o kırat
Eşek anırmasın binmem olmasın

Çobandan hediye köhne bir kaval
Üflense anlatır içli çok ahval
Neler kayıp neler, say çuval çuval
İt-çakal boğuşsun, şer, cem olmasın

Itrı sermest eder aklı gonca gül
Satırlar sadıra noktalı virgül
Her alemde değil; huzurda dökül
Bülbülün figanı elzem olmasın

Arifi nam olmuş güya adımız
Belki vardır aşka istidadımız
Hüsne arz-ı candır şol fıtratımız
Gazele dam kuran kalem olmasın