Bağışla beni, kendimden kaçıyorum bu gece.
Susarak kaldırımlara bırakıyorum tek tek gözyaşlarımı..
Bir hiçliğin ortasında kalmış gibi.
Aşık olunca insanın hızla atarmış kalbi,
Bir kalp çarpıntısına yenik düşer kalbim, görünce seni..
Zifiriye alışkın gözlerim, neredesin ki bu kadar içimdesin.
Bilmezdim şiirleri bu kadar seveceğini,
Her gece uyumadan, şiirlerimden birinin seni bana getireceğini.
Söylemek isterdim bakıp gözlerine,
Ömrümden, ömür alıp giden sen değil misin?
Bu kadar her şeyimken, hiçbir şeyin olan ben değil miyim?
Kayıt Tarihi : 5.5.2019 21:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!