İSTANBUL Bakırköy
hani insan kaderini,
biraz da kendi yapardı
öyleyse neden benim kader,
hep öyle falso verdi,
neden yaptıkça hayat mizanımı,
durmadan kırmızı bakiye geldi.
hep uçlarda gezindim,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla