Bak; yanmakta birçok yer dünyâ haritasında...
Sebepsiz süren harpler iblisi güldürdüler
Güyâ medenî yerde,Avrupa'nın ortasında
Kan içici Sırplar insanlığı öldürdüler...
Ne yaşlı ve hasta dinlendi; ne kadın,çocuk...
Kaçamayanlar öldü,kan aktı oluk oluk...
Sürüldü nice mâsum yurdundan,yuvasından;
Şimdi; o yerde sefâlet var,o yerde yokluk...
Katlanmadı insanlar,insanın varlığına
Başka ırk,din diyerek; kastetti varlığına...
En vahşî hayvanlar bile şimdi korkup sinmiş;
Şaşkın bakmakta,insanın canavarlığına...
Köpek bile yemezken diğerinin leşini
Barbar insanlar yedi; öz,üvey kardeşini...
Gâye yaşatmak değil; mahvetmek,parçalamak
Nâmertler,yok etmeye ayarladı işini...
Ceddimiz de savaştı; ama,yiğitçe,mertçe...
Selsebîl eylediler kanlarını,cömertçe...
Hak âdalet uğruna can aldı,can verdiler;
Aman dileyene,bakmadılar bile sertçe...
Bir zaman,Ermeni'ler Sırp'lar gibi kalleşti...
Arkadan harçerledi,nice bağırlar deşti...
Yurdumuzdan sürerek nefsimizi koruduk;
Onlar ki,Türk düşmanı kâfirlerle birleşti...
Ermeni; koynumuzda beslenen bir yılandı...
Ceddimiz,kalleşleri sâdık tebaa sandı...
Ne zaman ki düşmanlara uyup sapıttılar;
Yaktıkları ateşle,koskoca ülke yandı...
Müslümanları kesip,kuyuya doldurdular...
Nice gonca gülleri açmadan soldurdular...
Şimdi,kazılan yerden iskeletler çıkmakta;
Câniler de,döktükleri kanda boğuldular...
Ruslar da vardı,ama Rumlar daha alçaktı...
Palikaryalar,Batı Anadoluyu yaktı...
Megalo idea denen ham hayâle dalıp;
Denize dökülünce,bu rüyâyı bıraktı...
Zaman zaman görürler bu rüyânın eşini...
Amaçları söndürmek parlak Türk güneşini...
Bu gidişle yolları cehenneme varacak;
Sayan bile bulunmaz,Yunanlının leşini...
Mert yiğit toplumlarla kötü olmaz işimiz...
Âdem'in neslindeniz,her insan kardeşimiz...
Yüce Rabbın kulları,hepsi makbûlümüzdür;
Sevgiye doğru olur,birlikte gidişimiz...
Ceddimiz; asırlarca hak,adâlet sundular...
Nice barbar kavimler bu ışıkta yundular...
O bir mutlu devirdi; sâkin,huzurlu idi
Sonra,münâfıklar düşmanlığa soyundular...
O geniş topraklarda hâlen birçok devlet var...
Hepsi de diğerini bir kaşık suda boğar...
Bu yıkım,Osmanlı'ya nankörlüğün cezası;
Bahtlarının güneşi,eminim çok geç doğar...
Büyük bir devleti parçaladı,böldürdüler...
Şimdi zulüm hükümran dünyâ haritasında...
Uygar zannedilen Avrupa'nın ortasında;
Çılgın teröristler insanlığı öldürdüler...
Kayıt Tarihi : 10.7.2005 12:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ulvi Ziya](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/10/ikibine-bir-kala.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!