İki Zamir Şiiri - Deniz Akın 2

Bir daha asla aynı yolu beraber yürümeyeceğiz,
bir daha asla aynı şeyleri beraber yapmayacağız,
bir daha aynı ekmeği bölüşmeyeceğiz,
bir daha tavla oynarken istesem de zar tutamayacağım karşında,
aynı şeye gülmeyeceğiz aynı şeye ağlamayacağız bir daha beraber olamayacağız
Ben senin hayatından çıktım, ben senin için bir ölüyüm.
Ölüler, ölülerin yerini bilemeyiz ölüler bizim için yoktan ibarettir.
Milyonlarca mezarının yeri bilinmeyen ölü var,
ben onlardan biriyim ama biri için ölüyüm ben senin için ölüyüm
bir ölüyü hatırlamazsın, bir ölüyü aramazsın, sormazsın,
bir şey giydiğin zaman hangisi daha çok yakışmış demezsin ona
ya da parmaklarına hani renk oje süreceğini sormazsın ona
sırtındaki anıların yükünü de attıysan onu hiçbir şey hatırlatmaz sana
eğer ondan kalan eşyalar varsa belki onlar hatırlatır
onları da attıysan yaktıysan sildiysen hiçbir şey hatırlatmaz sana onu,
belki yolda yürürken birini ona benzetirsin ama o öldü dersin bakmazsın geçersin
çünkü o bir ölüdür ölüler yaşayamaz.
Anılar vardır anı “an”dan gelir
hani anı yaşa diyorlar ya anı yaşa ki anı yaşayasın
bizim senle çok anımız oldu,
biz senle çok an yaşadık ondandır unutamam seni.
Eğer o eşyaları da attıysan geriye bir şey kalmaz ondan
hiçbir zaman hatırlamazsın onu.
Belki bir cümlede geçeriz en fazla ben ve sen bir cümlede geçeriz, iki zamir olarak
ben bir belgisiz olurum sen aşkın, sevginin, mutluluğun, hüznün, benim için çoğu zaman kederin zamiri olursun.
Sen hep güzel şeylerin yerini tutarsın, ben hep kimsesizlerin. Zor çok zor.
Eskiden hep Allah karşına hep iyi insanları çıkarsın derdim
ne de yanlış bir dua Allah karşına kötü insanları çıkarsın
iyi insanlar yanında kalsın.
benden sonra çok insanla tanışacaksın umarım o iyi insanlarla tanışırsın.
Ben seni üzdüm umarım onlar üzmezler
ben seni ağlattım onlar ağlatmazlar
ben sana yalanlar söyledim onlar söylemezler
ben seni kaybettim umarım onlar kaybetmezler
umarım hiç kimse seni kaybetmez. Allah böyle derdi düşmanımın başına vermesin.
Seni kaybetmek çok zor sanki birisi sürekli göğsünden bir şeyler koparmaya çalışıyor,
sanki birisi sürekli seni boğmaya çalışıyor sen çırpınıyorsun ölmemek için
ama çoktan ölmüşsün haberin yok.
Hep şey zannederdim
Allah demiş ki ben bu kulumun karşısına öyle bir insan çıkarayım ki çektiği bunca acıya, yaşayamadığı günlere, ağladığı saatlere değsin, şok olsun
doğru demiş, şok oldum, sonra da yok oldum.
Sen bana çok güzel günler yaşattın
sen bana nefes almanın anlamını
yaşamanın hep hüzünlü değil gayet neşeli olduğunu gösterdin
sen bana yaşamam için bir sebep verdin, sevgini verdin teşekkür ederim.
Sen bana beni verdin.
Bilmiyorum ne yapacağımı
hiçbir zaman bilmiyorum her zamanki gibi sana o güzel sözlerimi söylüyorum:
Gözlerinin bebeğinden o bir dal gibi ince parmaklarının tam ortasından öpüyorum geriye bir tek sana elvedalar biriktiriyorum. kendine iyi bak iki gözümün çiçeği kendine iyi bak. Ben seni çok seviyorum.