Edilen laflar, gıybetler önce konuşanın peşinde olur, daha sonra giden şahsın arkasında.
Düşünüyorum: Keşke gitmeseydi...
Peki gitmeseydi neler olurdu?
Giden de susmakla kâmil görünümünde. İçinde oldugu yerin havası bu hâle sokuyor onu. İnsan, dert yanmak için birisini arıyor: Hiç görmedim kendim gibisin.!
15 Ata Ayı, 23 - cü il
Bakü
15.09.01
Kayıt Tarihi : 6.7.2007 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!