İki Yüzlü Şehir Şiiri - Fatih Erbaş

Tarihi; iman, ahlak kokan bu büyük şehir,
Bu şehir, suyunda ab-ı hayat akan nehir.

Bir yanda Sultan Ahmet’in müşerref heybeti,
Hiç susmaz minaresinde felaha daveti.

Bu şehir Peygamber Efendimiz’in övgüsü,
Yıkılmaz mücahitlerin en keskin süngüsü.

Herkesin gözü onda, şehirlerin incisi,
Uçsuz bucaksız Türk illerinin birincisi.

Ondadır Eyüp Sultan’ın mübarek mezarı,
Aman dikkat, değmesin kimselerin nazarı.

Heyhat bir de meselenin ikinci yüzü var,
İman dolu gönüller bu sebepten kan ağlar.

Sanmayın bu büyük şehir hep mukaddes, sakın,
Aman susun ne olur, kulaklarım duymasın!

Gezinirler her an caddelerinde şeytanlar,
Haram-helal tanımaz bu kokuşmuş insanlar.

Evvel camiydi Ayasofya, şimdi bir müze,
Namazdan habersiziz, müze ne gerek bize.

Her yerde yükselir beton yığını binalar,
Evlerde zina, güya eşitlikten yanalar.

İnsanın kıymeti yok, her gün olur cinayet,
Lokantalarında olmaz, hiç içkisiz ziyafet.

Bu seçilmiş şehir zıtlıkların mekanıdır,
Diril artık Ey Kutsi Şehir, tam zamanıdır.

(09.04.10 / Akdağmadeni)