İki yüzlü Şiiri - Dogan Tufan

Adam mı hiç bilinmez
İki yüzlü.
İki yüzlüler hiç bilinmez
Cıkarı için peşini bırakmaz,
İşi bittimi bir daha adını anmaz,
Değersizler değer bilmez.

Menfaati bitince insanı satar,
Çok konuşur dili dolaşır,
Hakkı hakikatı karıştırır,
Hizmeti bilmez dili bozulur.

Hep ben, ben der durur,
Yaptığın nedir diye sorulur,
Kafasını cevirir yere bakar,
Beceriksiz birilerini suclar.

Öyle pervasızki yanında başka
Kıyabına demediğini bırakmaz.
Herkesle barışık durmaz
Böyleleri idareci mi? hic olmaz.