Bardaktan boşalırcasına
Bir yağmurdur bizim için yaşamak..
Dilimizde analarımızdan devraldığımız ağıtları yakarak
Tutunmayı öğrendik hayata
Bardaktan boşalırcasına
Toprağa karışırcasına
Bir çiçeğe hayat verircesine
Ve acılara göğüs gererek
Göz yaşı kadar anlamlıydı
Bizim için yaşamak
Tek suskunluğumuz ölümdü
Ölüm ki ağıtlardan bir çiçek gibi gülümserdi
Yoksulluğumuzu bir orada görürdük
Oralarda uzun akan ırmakları
Sözü taş ağırlığı anaları
Yine de yaşamaktı sevmenin birinci şartı
Yine de yaşamaktı sevmenin birinci şartı
Kanunsuz yaşamakta vardı fikirlerimizde
Şayet biz illegal umutlar büyütüp
Legal sevme biçimlerini
Ön görüyorduk yaşamın birinci şartına
Sırf biri arkasını dönüp gitti diye düşman olmuyorduk
Yaşamak sevmenin birinci şartı diye
İkinci şahıslara yer vererek
Yaşantımızda bir pay tanıyorduk
Çünkü biz bardaktan boşalırcasına
Deli/dolu yaşamayı seviyorduk
Güzelliklerin Mimarı & Mutlu Esfer Fırat
Mutlu Esfer FıratKayıt Tarihi : 27.7.2011 17:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!