İki Yorgun Âşık......................... ...

İKİ YORGUN ÂŞIK...

Güneş, bütün gün ışıklarını denizin pürüzsüz yüzüne sermişti. Martılar, bu eşsiz güzelliğe uçuşarak, renk kattılar...Bembeyaz bulutlar ara ara gölgelediler bahçeleri... Artık yavaş yavaş, sarı saçlarını topluyordu güneş, serin sulardan...

Denizin çok hafifçe vuran dalgaları, okşayan sesiyle öylesine güzel nağmelerle ninnisini söylüyordu ki, kumsalda mahzun yüzüyle yavaş yavaş yürüyen kadın, bir an durdu, bu sesleri dinledi. Yüzü oldukça solgun, ama güzeldi. Bakınca, içinde gizli bir yaranın sızıları görülür gibiydi. Gözlerindeki mahzun bakış, çok şeyler anlatıyordu...

Denizi seyretti bir müddet...Sanki, çok uzakları görür gibi dikkatle baktı ufuklara. Sonra yine dalgın bakışlar kapladı yüzünü. Tekrar, o usul adımları ile kumsalda yürümeye devam etti. Kumlar ayaklarının altında ılık bir halı gibi yumuşacıktı...