İki Yetim İki Öksüz Şiiri - Salih Yıldız

Kader ağını örmüş iki küçücük bebek
Hem öksüz hem de yetim narin birer kelebek

Biri kız biri oğlan bir ve üç yaşlarında
Mesul kimse kalmamış talihsiz başlarında

Atalarından kalan miras dağılıp gitmiş
Kim bilir hangi zalim nasıl ne şekil yutmuş

Almış iki aile, başka-başka yöreden
Büyüyüp yetişmişler habersizce töreden

En zor işlere koşmuş, hor hakir görülmüşler
Rüyalarında bile çöllere sürülmüşler

Ne oyuncak bilmişler ne tatil nede bayram
Tahsil mi? Hak getire cahillik buram-buram

Birisi gelinlik kız köyün tembeli almış
Diğerine bir köyün garip bir kızı kalmış

Ne yer var nede bir ev, her şeyleri icarla
O da beğenilmeyen kumlu, verimsiz tarla

Ve o tarla satılmış garibe iki kere
Nalıncının keseri nerde! Adil testere

Ama onlar yılmamış şikâyet etmemişler
Bırakıp yurtlarını bir yere gitmemişler

Dua etmişler daim hakkı geçen zevata
Kadere küsmemişler bağlanmışlar hayata

Çoluk çocuk büyümüş okumuş yetişmişler
Uzaklara açılıp olgunlaşıp pişmişler

Zaman ağını örmüş yetmiş yedi yıl geçmiş
Bu iki yetim öksüz ihtiyar olup göçmüş

Şimdi gerçek dünyada hesaplar görülüyor
Herkes layık olduğu mekâna sürülüyor

Mehmet ağa birisi Garibinin Babası
Fatiha ikisine diğeri de halası…