İki Yeşil ZEYTİN... Şiiri - Fikret Turhan

annemi,
''-zeytin gözlüm...'' diye
seviyordum ya...
hemence
arnavutça benden
zeytin istiyordu...
getirdiğim kara zeytini
ağızında tutuyor
bir türlü yutamıyordu...
dün sabah
doktoruyla görüşmek için
hastaneye gittiğimde
yol üstündeki zeytinlerden
gönlümden izin alarak
iki yeşil zeytini koparıp
cebime sakladım...
amacım onlarla
anneme jest yapmaktı...
nereden bilecektim ki
öğlen üstü annemi
oralara tekrar götüreceğimdi...
bugün,
annem bir türlü uyanmıyor
''- zeytin gözlüm..''
gözlerini açmıyor...
gök yağmurlarıyla
kuru toprakları...
gözlerim yaşlarıyla
avuçlarımı mutlandırıyordu...
annem...
zeytin gözlüm...
aç gözlerini
yüreğim çok yanıyor...

Fikret Turhan-Yalova,
17.09.2014