İki Yaralı Çocuk Şiiri - Sefa Birdal

Ucu yanık bir sevda

Sığınabildiğimiz tek limandı

Kimdik?

Neydik?

Bilmezdim.

İki yaralı çocuktuk

Gözü yaşlı, sümüklü

Sarılırdık ölesiye

Ağlardık.

Kibrit alevi kadar öfkelerimiz vardı.

Kızardık

Küserdik

Çekip giderdik

Yinede vazgeçmezdik.

Dost çoktu bize elbet

Köşe başlarıda

Her yol ayrımında

Birbirimizi yitirdiğimizi bilmeden.

Kırık dökük sevdalar arardık

Ucu yanık sevdamıza benzeyen

Kendi bildiğimiz

Söylemekten korktuğumuz

Tek gerçeği saklardık

Şimdi korkmadan söylüyorum

İkimiz birbirimize fazlaydık

Eksik insanları bulup

Hep onları tamamladık.

22 Mart 2009 / Antalya