İki Yaka Bir Aşk Şiiri - Mehmet Kesici

Her şehrin iki yakası vardır
Her milletin bir davası
Bir tutası düğme
Solumda inme
Yolumda sen
Değme!
Değme! Çırılçıplağım!

Kendimden kaçağım çok zaman oldu
Yürekten vuruldum firarilerde
Umut denen şey düştü bir yerde
Uçtu karakuş dal çıplak
Eğme!
Eğme kırılacağım!

Her dağın mutlaka dumanı vardır
Her vadiyi sis alır günü gelende
Ve ben de rüzgâr
Ve ben de nehir
Taş sürüklenir sular'da, şuram da?
Şuram da sen
Değme!
Değme yıkılacağım!

Kuşların da dili vardır sevdadan yana konuşan
Tutuşansa kanatları hep uzaklara
Tuzaklara düşen ateş
Bülbüller ağlar
Gül yanar
Ne masallar yaşatmıştır bu dağlar
Değme!
Değme kovulacağım!

Yoğrulacağım bellidir, toprak, kül ve sular'da
Gök çatlar deniz köpürür ne duruyorsun?
Ve biz ölür yaban el'de
Ömür'de biter
Sen yitme!
Bitme bu har’da
Kar’da yanacağız bu kış, bahar da bize ve çiçekler çise çise
Değme!
Değme keyfine aşkımın, değme…!