Anılarla dolu şehirde iki yabancı.
Söyle bana bu hikayede hangimiz yalancı?
Kelimelerden kaçar oldum yetmez mi bu acı ?
Sustum, vardır herkesin hayatında bir gönül kırıcı.
Sevmek gelmiyor içimden, tükenmiş nefesim.
Yaşamaya dair kalmamış hiç bir hevesim.
Musallada söylenir, ihanet benim gitme sebebim.
İyi bak yüzüme elbet bir gün değişir adresim.
Çıkmaza girer imiş değerini yitirenler,
Veda etmez bir söze bırakılıp gidenler,
Tutamaz kimse, arkasına bakmadan giderler.
Çekilen cefayla bir gün degil her gün ölürler.
Tek dileğimdi sonumuz, olsun mutlu ve sonsuz,
Herkes ister ağlayacağı dünya kadar bir omuz.
Güzellikten uzak geçiyor bilmem kaç gün onsuz.
Belki yar, yara etmez artık bedeni basmaz artık tuz.
Kayıt Tarihi : 6.4.2024 14:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Acılarla dolu buhran hayat
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!