Şimdiki kendimden...
Geçmişteki kendime bakıyorum.
Kendimce kendime nasihat ediyorum.
O yabancı...
Ben yabancı...
İkimiz birbirimize yabancıyız.
Sonra birbirimizle tanışıyoruz.
Sen ve ben gibi…
Geçmişteki kendim de bana bakıyor...
O, bana şöyle diyor:
‘Sen yabancısın.
Ben de sana yabancıyım.
Birbirimizi tanımıyoruz.’
Ben de ona şöyle diyorum:
‘Asıl sen beni tanımıyorsun.
Çünkü ben senin karşılaşmadığın insandım.
Ama ben seninle birçok kere karşılaştım.’
Ve sonra ekliyorum: ‘Artık o değilim!’
Ve ikimiz, birbirimize iki yabancıyız,
...aynı yoldan gelip...
...aynı sona giden...
İki yabancı.
Ali Bıyık
Kayıt Tarihi : 22.2.2024 20:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!