İki Yabancı Şiiri - Ahmet Ağır

O günü hatırlıyorum gözlerimin önünde
Bir sürtüşmeyle başlamıştı adeta
Sanki birbirine öfke kusan, nefret duyan
Benliklerimizden ödün vermeyen iki insan

Sonrası kıvılcım çaktı bedenlerde
Birşey alev aldı barut misali
Günler sonrası ortak olduk
Sevinçlere, dertlere, kederlere

Sıcak duygular içinde bulduk kendimizi
Sevda bahçelerinde tanıdık birbirimizi
Bahar yelleri esti başımızın ucunda
Yeniden doğduk gençliğimizin baharında

Birbirimizi düşündükçe içimize sığmayan
Coşkulu nehirler misali duygu sellerimiz
Herşeyi gözlerimiz anlatıyordu belkide
Sevgimizin yüceliğini bilirdi dostlar

Ve sonunda iki yabancıyız şimdi
Kurşun yarası gibi yaralayan sözler
Birbirini parçalayan yalancı gözler
Böyle olmamalıydı diyorum olmamalıydı

Birlikte umudun goncasını kana boyadık
Beklenmedik anda ayrılık tohumları ektik
Mutluluklarımızı kavgalarla süsledik
Herşeyimizi inatçı yanlarımıza çaldıkdık.