İki Yabancı Şiiri - Batuhan Kavak

Kapıdan çıkıyorum, dışarıdayım
Bir iki adım atıyorum
Karşıma insanlar çıkıyor
Hepsi bana yabancı
Bir o kadar da tanıdık
Herkesi sana benzetiyorum
Ama kimse sana benzemiyor
Yürüyüşündeki mağrurluk
Kimsede yok
Duruşundaki asalet
Asırlara meydan okumuş
Heykeller gibi
Gözlerindeki duygu
Çözülemeyecek bir gizem
Ama ben seni yakından tanıyorum
Bir o kadar da yabancıyım sana.
Hani hepimiz aynı apartmanda yaşarız
Hepimiz birbirimizin yüzünü görürüz de
Hiç haberimiz yoktur ya birbirimizden
Öyle işte
Aynı gökyüzü altında yaşayan
Birer yabancıyız
Belki de
Camiden cenaze anonsum yapıldığında
Tanırsın beni
Hiç değilse yattığım yerde
Rahat uyurum