Elini tutmak sadece üç adımdı.
İçimizdeki korku, gözlerimizde dans ediyordu.
Cesaretli olmak gerekiyordu; Ama,
Sen yavru bir ceylan bense ürkek bir güvercin olmuştum.
Vahşiler aleminde kim acırdı bize,daha öncede acımamışlardı.
Seni bir sırtlana yem, beni ise uzaklara sürgün etmişlerdi.
Derken birbirimize yüz çevirdik.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta