Elini tutmak sadece üç adımdı.
İçimizdeki korku, gözlerimizde dans ediyordu.
Cesaretli olmak gerekiyordu; Ama,
Sen yavru bir ceylan bense ürkek bir güvercin olmuştum.
Vahşiler aleminde kim acırdı bize,daha öncede acımamışlardı.
Seni bir sırtlana yem, beni ise uzaklara sürgün etmişlerdi.
Derken birbirimize yüz çevirdik.
Bütün sitemlerimizi kalbimize gömmüştük.
Ne sen o eski sen, nede ben o eski ben, farklıydık!
Bütün farkındalıklarımızın farkındaydık;
Artık yalnızca iki yabancıydık..! ! !
Kayıt Tarihi : 22.9.2012 04:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!