Çok uzaklardan iki insan aynı yerde karşılaştılar.
İkisinin de gözlerinde yaşam sevinci ve umut vardı.
Belki de bir bulmacanın çözümünde buluşacaklardı.
Hiç ummadıkları bir merhabanın bin merhabaya karışacağını nereden bileceklerdi.
Bir gülüş belki bir ömrü sevince çevirecekti
Belki de hiç başlangıçlara karışmadan biri elveda edecekti
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta