İki Yabancı Şiiri - Nilgün Toptancı

Ezilişlerimin ardına sakladığım çığlıkların
Derinden gelişini duyduğum anda
Karar verdim bu amansız gidişe
Anladım ki bu yaşanmışlık ve belirsizliklerle dolu aşkın
Tek kül olanı yine benim
Üstelik kendi kendime hiç acımadan verdiğim cezaları,işkenceleri
Bir katile bir vatan hainine bile çektirmezler
Ben kendimin önce kahramanı sonra katiliyim
Varlığında
Yücelttiğim
Direnişlere sunduğum
Yenilgilerini yok saydığım yüreğimin
Kahramanlığını ilan ederken
Yokluğunda
Bütün kahramanlıklarımı yok sayıp
Bedenimin ve ruhumun katili oluyorum
Kendimi türlü işkencelerle avutuyorum
Önce yalan aşklar deniyorum
Sonra hiç bilmediğim
Sevdiğim olduğunu diretenlerin yanına
Uzak saatleri göze alarak gidiyorum
Sen sayarak,el ele yeşilliğin maviliğin kumsalın
Güzelliğine dalıp seni anlatıyorum ona
Bana aşık olmasın diye yalvarıyorum
Seni sevdiğimi anlatıyorum,anlıyor...
Sonra dönüşlerim başlıyor
Film şeridim geriye sarıyor
Sahne aynı sahne
Oyuncular aynı
Ama bu sefer roller farklı

İki yabancıyız değil mi biz
İki yabancı?
El gibi...