İki Yabancı Şiiri - Sadi Pekyiğit

Her şeyden önce neydik biliyor musun?
İki yabancı,
Birbirinin adını, sesini duymamış.
Hiç birbirini görmemiş iki yabancı..
Sonra cemreler düştü birer birer,
Bakışlarımızla,
Gülüşlerimizle
İsimlerimizin yanyana söylendiğinde,
Kalplerin çarpışıyla beraber..
Ne arkadaştık, ne de sevgili..
Bambaşka bir şey olmuştuk.
Sanki iki can bir bedendeydi..
Bir kalp iki kişi için atıyordu,
Bir ciğer iki kişi için soluyordu,
Birisi diğeri için yaşıyordu..
Biri diğeri için yaşarken,
Diğeri öteki için..
Sonra ne olduk biliyor musun.?
Onca şey olduktan sonra.
Her şeyden sonra,
Ne bir sevgili.
Ne bir dost.
Ne de bir arkadaş..
Onca şeyden sonra,
Hiç bir şey değildik.
Iki yabancı bile değildik,
Iki yabancı.