İki Ucunda Yolun Şiiri - Ahmet Okur

Kaldim yolun ortasinda saskin gibi
Ne kilavuz var ne de bir doktor
Ayni tuzak iki ucunda yolun; zorluk
Kolayina diyerek gectim falciya..
Kilavuz ister mi gorunen koy, uzak ve yakin
insan bir tuhaftir, hedeflere bir bakin
Amacindan kimse vermez imtiyaz ve odun
Olumune savasir, kalimina bocalar olumlu dunyada
O kadar cok sebep var ki, kendimiz istisna
Her yokusun dibinde birini suclariz yokusa suren
Lakin yamaclar bitip tepeye ulastigimizda
Unutulur gider yamaca, amaca bizleri suren
Kafiye arar dururuz duzensiz hayat siirinde
Yazmak icin mi yazilmis satirlar, yoksa..?
Yoksa satirlardan olusan guzel bir sanat eseri mi?
Biri okunur, digeri de okundukca okunur
Akilla anlanacak o kadar mefhum var ki
Akilla hic biri anlatilamaz yeterince
Aklin onune kor duygular gecmisse bir de..
O zaman yollar nehir, nehirler de derya olur biter
Ben ile Biz arasina girmisse bir de -cillik
Duzu olmayan yokus baslamistir o noktada
Tepeler ya buz kaplidir ya da kasirga
Daglar buyudukce buyur, YOKUSLAR cikilmaz
ahmet okur/USA