İki Uç Arası Şiiri - Derin Akkurt

Hangi mevsimde bıraktım huzurun öznesini?
Beni tanıyabilecek kadar uzun kalsaydınız yanımda
anlardınız boyumdan büyük hayallerimi.
Her çocuk gibi pürtelaş,
kimi zaman da birazcık haylaz...
Tek istediğim biraz cesaret biraz güvendi.
Farklı işliyormuş büyümek dedikleri.
Dışım gibi içim de yenilendi.
Bu da benimdir diyebileceğim bir anı bırakmadınız!
Hayatımın film şeridi; bir acı kabak çekirdeği...

İspata mecbur muydum haklılığımı?
Anlama arzusundaki töz hiçbir yöne kırılmaz!
Özümde ben ektiğiniz tohumları büyüttüm.
Duyguların özünde ise bir hayalim bile kalmadı.
Aydınlık kaybetmekten geçiyor ise
önce benliğim sonra sağlığım zamana yayıldı.
İki seçenekli hayat sorusunun ikisi de
ayrılıktan dem vurdu.
İşaretlesem kaybedeceğim
işaretlemesem eleneceğim.
Payıma düşen nedense neşeden önce hep kederdi.

Devirdiğim çamların gerisinde
sindirmek zorunda değildim
zamansız bir yaprak açımını.
İlgiliymiş gibi görünmeyi asla beceremedim.
Bu bahçede duygular yeşerir
bu evde sevgi kemikleşir.
Zihnimin bana kurduğu tuzaklardan ibaretim.
İki uç arası beni sevmek.
Anlamak bir masumiyet arayışı;
İki uç arasındaki ifade kadar mesafeli...
Dinlemek bir asalet yarışı;
İki uç arasındaki mesafe kadar iğneli...

Kalp çarpıntım korkudan başka bir şey değildi.
Korku tek taraflı olunca sorgulamak da kâr etmiyor.
Farklı olan bir tek parmak izlerimiz değildi!
Onca çamuru onca çörü çöpü içimde taşırken
bir tek ben korktum kaybetmekten
bir tek ben azalarak zamana yayıldım.

Şu anki duruşum senin eserin!
Ben alışkanlıklardan ibaret değilim!
Bu savaş asıl kıvılcım asıl esaretim...
Her savaşın bir esir kampı olduğu gibi
her vuruş bir zincirleme idi,
cümlenin dibinde kalan telve idi.
Kimi zaman laf olsun diye açılan
ne yazık ki yavan bir sohbetti.

Oysa bir yanım sıcacık bir fincan kahveydi
bir yanım ise dumanı üstünde tüten
koyu bir muhabbetti.
Ben iz sürdüm sen izlerini sildin.
Ben anlamak istedim
sen ise çocukluğuma inme dedin.
Zihnimin bana kurduğu tuzaklardan ibaretim.
Bu duvarları ben yalnız başıma örmedim.
İki uç arası beni sevmek.
Anlamak bir masumiyet arayışı;
İki uç arasındaki ifade kadar mesafeli...
Dinlemek bir asalet yarışı;
İki uç arasındaki mesafe kadar iğneli...
Bu içimdeki kalabalıkta beni nasıl görebilirsin ki?