İki Uç Şiiri - Mehmet Cüryani

İnsan iki nokta arası varlık,
Yukarda melekler, ebrâr ve Allah
Aşağıda hayvan ondan da düşük,
İblis olmaya da müsait cenah.

İşte kötü hisler bizi aşağı
Çeker de çeker ve iblisten eyler.
İyi hisler ile vadiyi, dağı,
Aşarız göklerde ne mesafeler.

Evet iki nokta melek ve şeytan,
İnsana serbestçe seçme hakkı var.
Yukarı yükselir nice temiz can,
Günahkâr olanlar aşağı ağar.

Bunu bilir anlar yüreklerimiz,
Hissederiz içte güzel duyguyu.
İçimizde bizim tek denizimiz,
Görürüz sularda yüzen kuğuyu.

Sakin ve durgun su, dalgasız sahil,
Günlük ve güneşlik fildişi kumlar.
Esiyor öteden hep efil efil,
Her nefes cennetten, şeker, lokumlar.

Ya dibe gitmenin hikayesi ne,
Zifiri karanlıkta yol almak gitmek.
Düşmek günah yurdu o cehenneme,
Kötüyü tercihler, iyiyi itmek.

Böyle bir düşüşün encamı korkunç,
Çaresiz gidilen girdap, vakumlar.
Bulunmaz gittikçe sonuç veya uç,
İnsana tek gıda, ateş, zakkumlar.

Allah’ım bizleri yukarıya çek,
Melekleri geçen bir kul olalım.
Dünyada Ukbada bu asıl gerçek,
Seni arayalım, seni bulalım.