Yılların yıkılmışlığında iki türkülük yerim kaldı.
Biri sevgiliye biri de dostlara aittir.
Bunların türküsü geceleri iner kelebek kanatlarıyla
Duygu ve özlemlerimde çoğalırlar ışık ışık.
O zaman var olduğumun
Ve yaşadığımın farkına varırım.
Ben de katılırım bu tatlı koroya...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
