İki Titrek Serçe Şiiri - Ersoy Oktay

İki titrek serçe
Zayıf kanatlarını kanatıyorlar,
Minicik bedenlerinde can taşıyorlar,
Birde heyecan,
Yolun sonunda kararsız karanlıklar,
Karmakarışıktır yollar.

Menzil ezelden beri aynı durumda.
Eren pişman, giden özlemle anmakta.

Öyle bir manzara ki,
Yine her zaman ki,

Ağaçlar perişan.
Orman darmadağın, viran.
Bir katil, bir deli balta
Habire en köklü ağaçları baltalamak ta.

İki titrek serçe,
Biri özgürlüğe bir adım uzakta
Biri daha hazır değil uçmaya,

İki titrek serçe
Geldi bana
Birini salıverdim.
Biri uçtu uçacak,
Hazır olduğunda.