İki ters Bir düz Şiiri - Özge Özgen

Ezilmiş güller yetiştirdim balkonda
Çamaşırları iki ye bölüp astım

Çarpma bilmem ben

Ezber bozan hayatlardan

Hep çıkardım, hep çıktım

Yarım yamalağım

Ve suçlu

İlerledim

Zaman, nasırlanmış bir kaç tebessümden ibaret değildi

Karmaşıktı yüzüm
Kollarından ayrılmış bedenimden kocaman ayaklarım koşuyordu benden

Bir yanımı evde unuttum

Bilmem,

Yüzüme astığım kaç duvardan sarkmış
kaburgalarım
İncinirken
Kaç pişmanlıktan geriye döndüm
İp yerine
tığ atladım
İki ters bir düzdü gerisi

Bir türkü kaçtı içime

şiir yuttum

Karmakarışıktı yüzüm

Tavanda yüzdüm...