Makamına erdiğinde gönül
Efkar kadeh tokuşturur zamana inat
Bilinmez bir destan olur dileğin
Hiç umulmadık bir düşmanki yürür
İki taşın arasında
Sanada hasım olur zaman
Kanayan bir gül tomurcuğu sararır
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim