İki Tabak Pilav Şiiri - Eren Can Koç

Otobüsten indiğimde acıktığımı farketmiştim
Acıkmak...
Ne kadar da hayvani bir his
İnsanoğlunun acizliğinin kanıtı gibi adeta
Düşündüm...
Açlığımı bastırmanın en iyi yolunun yemek yemek olduğuna karar verdim
Yavaşça yola koyuldum...
Aklımda ise sadece karnımdaki bu amansız sızıyı dindirmek vardı
Sonunda!
Gelmiştim ve kapının önündeyim
Tek yapmam gereken kapının kolunu yavaşça aşağı indirmekti
Ve başarmıştım...
Cesur adımlarla sıraya girmek için yöneldim
O da ne?
Aman Allahım!
Sıra yoktu, hatta ve hatta yemekhane bomboştu
Sadece ben vardım
Ben ve yemekler
Yüce Tanrım bu ne eşsiz bir nimetti
Tepsimi aldım ve yemeklere göz gezdirmeye başladım
Öncelikle pilav alacaktım gerisi önemli değildi
Karnımı iyice doyurmak istiyordum ve karşımdaki bana yemek verecek olan kutsal insana seslendim
"2 tabak pilav alabilir miyim?"
Kafamda o pilavları hangi yemeklerle harmanlayacağım vardı
Kutsal varlığın kaşığı kalktı ve indi ve tekrar kalktı
Bu ikili hareket bir süre devam etti
Ama bir sorun vardı
Tabak...
Tabak dolmuyordu
Ve Kutsal insan 2. tabağı eline aldı
Ve tekrar aynı şey!
Tabağın sadece 1/4 kısmı pilavla doluydu
Geri kalan kısmı ise sadece hiçti
Koca bir hiç!
Elimden bir şey gelmiyordu ve gelemezdi de
Yemekleri tüketmem fazla uzun sürmedi
Geriye tek seçenek kalmıştı
Odamdaki bayat ekmek ve sevgili oda arkadaşımın köyünden getirdiği peynir
Sağolsundu
Varolsundu
Odama dönmeye hazırdım
Ve açlıktan bitap düşmüş bacaklarımı sürüklemeye başladım
Sonra
Sonra...
Yere düşüp öldüm