Kimsesizdir sokaklar, bu soğuk kış gününde;
İki çocuk istisna, karşı sokak köşesinde.
Geçerken ışıktan parıldar yanaklardaki yaşlar,
Belli ki ağlamışlar, hala da ağlıyorlar.
Hüzünlü bir şarkıya eşlik edercesine,
Esiyor sokakta rüzğar, sanki 'Yazık! ' dercesine.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
