İki soğuk arası kor Şiiri - Necdet Arslan

goncalar gazelleşiyor goncalar. bu bir taş sancısı
eskimiş bir iklimin dününden aşırılan soğuk.
zindanlardan çözülen iskeletlerin kördüğümleri

buğday taneleri serpmek
meydanlara yıkılan yusufçuklar için
yaralanmış gül yapraklarının nazlı salınışını
seyretmek
reddedilmek pahasına gönül ülkesini

anlamlardan gizlenen denizleri unutmak
yontmak yüreklerdeki kıraçlaşmayı
yiten gecelere yoldaş olmak hiç olmadık yerde

aşkın hatırına firar etmek tövbelerden
sığınmak parmak uçlarına iki kare arası zamansızlıklarda
bir kavgaysa eğer sevda
onun soluğuyla seslemek tut elimi tut dercesine sevgiliye

şiirler de şehirlere benzerler eksik çoğalırlar
şafakların düştüğü kaldırımlara savrulur uykusuzluklar
yine de bitmez aşka itaat…

böyle bir mor yüzleşme işte rüyalarım
nasıl olsa kordur iki soğuk arası ama biz iyi tanırız
gölgelerimizi
tut elimden sevgili tut elimden şiir
her ayazda dökülür çiçekler
unutma her ayazda yuvası bozulur kumruların
kaldırmak kadehleri
duygunluğunu uyuşturmak için sancıların