İki Şiir Şiiri - Hanifi Kara

ÇİLESİ BAŞKA

Elinde tebeşir ders anlatırken
Kalbime yazdığı yazı bambaşka.
Yetişmemiz için her gün her saat
Durmadan çektiği sızı bambaşka.

Onun eli ile bigi ekilir
Komut verir bayrak göğe çekilir
Her gün yeni yeni nâme dökülür
Gönlümü titreten sazı bambaşka.

Cehâlete düşman ilme yâr eyle
Eşyânın sırrını sen bana söyle
Güzelden de güzel, bana mı öyle?
Tebessüm edince yüzü bambaşka.

Koru benliğimi nâmahrem gibi
Bilgiyi gönlüme sür merhem gibi
Ilgıt ılgıt esen bir meltem gibi
Rûhumu okşayan sözü bambaşka.

Kim demiş bilenin bükülür kolu?
İlimden geçiyor her şeyin yolu
Sevgiyle, şefkatle, sabırla dolu
Anladım ki Onun özü bambaşka...

28/11/88
Hanifi KARA

SÖZ ÖĞRETMENİM

Bir elde tebeşir bir elde silgi
Bizi biz eyleyen siz öğretmenim.
Al kalemi ele, batır hokkana
Kalbimin içine yaz öğretmenim.

Minicik gönlümü ben sana verdim
Sizden ayrı kalmak biricik derdim
Yüzme bilmez iken denize girdim
İmdâdıma yetiş tez öğretmenim!

İlmin çırasını yak kaleminle
Küfrün burçlarını yık kaleminle
Kara, cehli yok et, ak kaleminle
Durma mezârını kaz öğretmenim.

İyiye, güzele başlasın akın
Bize yanlışları öğretme sakın
Anne, baba desem ondan da yakın
Ne söylesem size az öğretmenim.

Silahlar kudursa alevler saçsa
En sağlam kaleler havaya uçsa
Değil ki bir ömür asırlar geçse
Ben sizi unutmam söz öğretmenim...

09/06/88
Hanifi KARA