İki Şey Eksik Şiiri - Yılmaz Yılmazlı

Sarı lambanın altında canlanır bazı duygular
Bir sokak lambasının altındasındır bazen
Karanlık Ankara sokağında,
Bir ağacın gölgesinin bittiği yerde başlar diğer ağacın gölgesi
Her şeyi unutursun o an
Baktı mı bir kere gözlerine
Zifiri karanlık olsa her yer, bulursun yolunu
Bir kere sarıldı mı sana,
Üşümezsin asla
Seni seviyorum dediği anda ya da
Bitmiştir geride kalan her şey.
Fark edersin birden,
Sen hiç yaşamamışsındır meğerse o zamana kadar
Gecenin karanlığı gündüz olur birden
Koşmak gelir içinden, şarkılar söylemek...
Bağırmak istersin sokağın orta yerinde
Çılgınlıklar yapmak istersin,
Hayatta yürüyemeyeceğin mesafeleri koşarak gitmek istersin
Hiç tanımadığın kişilere onu seviyorum demektir o an en güzel şey
El ele tutuşup yağan karı izlemek istersin başı göğsünde
Parkta yalpalayarak yürümeye çalışan çocuğa beraber bakmak...
Sonra uyanırsın birden
Bir bakmışsın senin sokak lambası dediğin
Çalışma masanın lambasıymış meğer
Uyuyakalmışsın pervaneler eşliğinde
Bir ah la karışık tebessüm yüzünde
Düşünürsün sonra,
Aslında o sokaklar hazırdır bunları yapmaya
Ağaçlar bekler seni gölgelerini yitirmek için
Parktaki bankların yerleri de bellidir
İki şey eksiktir sadece
Beraber söylenecek şarkılar
Ve tabi en önemlisi;
SEN.