İki Sevgili Ansızın Bitiverdi

Ansızın sersemledi duygular bir gece vakti
Hırçın bir deniz eşlik ederdi
Alevler içinde bir kalp, nabzı titrekti
Gecenin muhafızları serin meltemlerdi
Sahildeki kumlar gündüzden kızgındı, öfke içmişti
Deniz huzursuzdu bir ileri, bir geri giderdi
Kararsızlık doğanın her yerindeydi,
Bir adım ötesi hiçlikti
Dudaklarına baktı şair, her biri bitkindi
Gözleri sönmemeye yemin etmiş közlerdi
Hem denize, hem geceye,
Hem sahile hem de sevgiliye
Bir mısra ile, bir şiir ile
Huzur vermek istedi
Söz ile, göz ile
O can cekişen ruha hitap etti
El ele, diz dize
Oturmak istedi şair, o güzelin benliği ile
Bir ihtimal kız onu sevdi
Düşündü her şey geçiçi bir hevesti
Ansızın kendisini çekiverdi
Şair'in benliği mum gibi titrekti
Doğanın sesine kulak verdi
Gözleri ufka gitti
Kalbi sonsuza, yerin dibine, cehenneme iniverdi