İki Sevgili Şiiri - Mete Çakır

Sevgilim! derdi ikisi birbirine bir zamanlar
kıymetliydiler herşeyden herkesten
birbirlerinin gözünde
ve genceciktiler öyle ki
iki taze fidan, tenleri ayrı ruhları tekti
elleri dayanamazdı ellerinin yokluğuna
her ikisi de sabırsız bir çiğ tanesiydi
göğe yükselmek isteyen sabah güneşiyle
karışmak
kavuşmak ve
kaybolmaktı bir diğerinde
tüm istençleri.
gün gelip de haklarında son hüküm verilince
pervasızca ve onurlu bir şekilde
bir yangına odun yaptılar körpe bedenlerini
ve yandılar kül oldular güzelce hoşça
zamanın rüzgarına kapılıverdiler ve
savruldular sonsuzluğa beraberce
elele, gönül gönüle, özgürce..
boşalıp varlık aleminin zincirinden
belirsiz oldular yokluk aleminde….